நமக்கான ஒருமழை

என்னைப் போலவே நீயும்
உன்னைப் போலவே நானும்
முடிவில்லா கேள்விக்கு
முட்டாள்தனமான
விடைகளில்
பெருமூச்செரித்தெரிய
உன் கோவத்தில் என் காதலும்
என் கோவத்தில் உன் காதலும்
அலைகழிகிறது மாலைக்காற்றில்
இலவுவெடித்த வெற்றுப்பஞ்சு

காதலை சுமந்து திரிந்த
பருவ நத்தைகள் நாம்
உன் உலகம் உனக்கானது
என் உலகம் எனக்கானது


கருமழை முன்னிரவில்
நாம் ஒடுங்கிய குடை
அறிந்திருந்தது
நமக்குள் வறண்டிருந்த
பொட்டல்வெளியை

சவரம்செய்து
கட்டிப்பிரிந்து
நாள்முழுதும்
திரைவெறித்து
பிணமாய் நகரும்
வாழ்க்கை உனக்கும்
வாய்த்திருக்கும்

ஊடாடும் கனவுகளில்
உச்சமடையும் உன்
இயலாமை என்னையும்
பிய்த்தெறிந்து
ஓலமிடாது அனுதின
இரவுகளில்
குடைதுறந்து
நமக்கான ஒருமழையை
நீ பெய்வித்திருந்தால்