இசையாய் புணர்ந்தவெளி

இளையராஜாவின் பாடல்களில்
மட்டுமே காதல் இன்னமும்
வாழ்வதாக நாம் கொண்டிருந்த
நம்பிக்கை இன்றளவும்
தன்னை புதுப்பித்து
வழிகிறது ஏமாற்றம்
புனைந்த விழியோரம்


நினைவுகளின் அடுக்கில்
நுழைந்து நம்மை குதறும்
சூழலின் வண்ணம்
வெறுமை நிறைந்த
இருளின் நிறமாகவே
இருப்பது தற்செயல்
ஒற்றுமையல்ல
தீண்டல் விளையாட்டின்
வெறித்த விட்டங்கள்
பிரிவின் வலிஅறிந்தவை
வண்ணங்கள் அற்றவை

கால்கள் புணரும்
பலகையின் ஓலம்
அறையை நிறைக்கும்
சீரற்ற நகர்வில்
தொக்கிநிற்கும் வெறுப்பின்
வலியுணர்ந்து தரையலறும்
இருளை குடிக்கும்
ஒலியின் ராகம்
ஒப்பாரி என்பது
உன்னைப்போலவே
எங்கோ வெறிக்கும்
இருள்மூலைகள் மட்டுமே
அறிந்த ரகசியம்

வெளியில் மிதக்கும்
இசையின் துண்டொன்று
எந்நொடியிலும் துளைக்குமென்ற
எதிர்பார்ப்புடனே அனுதின
புணர்வின் களம்
வறண்ட கண்ணீரை
மொழிபெயர்த்தறியும் குழலின்
துளைகளில் நிகழும்
வன்புணர்வில் குறிகளின்
குறிப்புகள் அல்லது
இசையாய்ப் புணர்ந்தவெளி